بررسی رئالیسم کارناوالی-تلخ خند و صدای دیگری از منظر باختین در شعر ”استعاره ها“ اثر سیلویا پلت

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات انگلیسی،دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، خوزستان

2 زبان و ادبیات انگلیسی، ادبیات و علوم انسانی، شهید چمران اهواز، اهواز، خوزستان

چکیده

چکیده: در این مقاله‌ تمهید رئالیسم کارناوالی-تلخ‌خند از منظر میخاییل باختین را در شعر ”استعاره‌ها“ اثر سیلویا پلت بررسی می‌کنیم و نشان می‌دهیم که این شگرد تا چه اندازه مخاطب را از ایدئالیسم پرورده اجتماعی دور می‌کند و بیان متفاوتی از واقعیات ارائه می‌دهد. پلت تصاویر تلخ‌خندی می‌آفریند و آن‌ها را در فضایی کارناوالی قرار می‌دهد تا با تنزل تصویر ایدئال از مادر با‌ردار، صدا، تجربه و درک او از بارداری را به عنوان صدای دیگری به گوش مخاطب برساند. درک مخاطب از واقعیت نیز مرهون فضای کارناوالی و تصاویر تلخ‌خندی است که پلت با بیان هزل‌گونه و متفاوت در همه‌جا آرامش ذهنی و احساسی خواننده را به چالش می‌کشد. این مقاله با بررسی رئالیسم کارناوالی-تلخ‌خند که پلت آن را به صورت تمهید دفاعی علیه زبان مسلط و ایدئال‌گرا به‌کار می‌برد نشان می‌دهد نوشتار زنانه تا چه حد می‌تواند بر غنای تجربه انسانی و درک انسان از واقعیات بیفزاید و اینکه ارزش کار پلت، صراحت بیان و شجاعت او در انجام این مهم تا چه حد ستودنی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Bakhtin’s Carnivalesque-Grotesque Realism and the Voice of Other in Sylvia Plath’s ‘Metaphors’

نویسندگان [English]

  • Sayyed Rahim Moosavinia 1
  • Saeede Mazloumian 2
1 English Language and Literature, Letters and Humanities, Shahid Chamran University of Ahvaz
2 English Language and Literature, Letters and Humanities, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahwaz, Khuzestan
چکیده [English]

The present study examines Mikhail Bakhtin’s carnivalesque-grotesque realism in Sylvia Plath’s poem “Metaphors” and shows how this technique can divert the reader from the socially constructed idealism and provide a different view and expression of reality. In “Metaphors”, Plath creates grotesque images and places them in a carnivalesque atmosphere to degrade the ideal image of a pregnant mother and let the reader hear the voice of the pregnant mother as the other. Plath’s humorous and different expression creates a carnivalesque atmosphere in which objects and creatures turn around the concept of pregnancy and the pregnant mother's body, degrade the image of ‘ideal pregnancy’, and replace it with the reality of what the pregnant mother experiences. This essay, through the carnivalesque-grotesque realism that Plath uses as a defensive technique against the dominant and idealistic language, demonstrates how much feminine writing can enrich human experiance and perception of realities. It also shows how adimrable Path’s courage and clarity are.

کلیدواژه‌ها [English]

  • carnivalesque-grotesque realism
  • Degradation
  • voice of the other
  • pregnancy
  • woman’s body
  • Carrier
Bakhtin, Mikhail. (1981). The Dialogic Imagination: Four Essays. Ed. Michael Holquist. Trans. Caryl Emerson and Michael Holquist. Austin and London: University of Texas Press.
------------------. (1984a). Rabelais and His World. Trans. Hélène Iswolsky. Bloomington: Indiana University Press, 1984.
------------------. (1984b). Problems of Dostoevsky's Poetics. Ed. and Trans. Caryl Emerson. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Gorman, K., Fritzsche, B. (2002). "The Good-Mother Stereotype: Stay At Home (Or Wish You Did!)". Journal of Applied Social Psychology, 32.
Johnson, K., Ferguson, T. (1990). Trusting Ourselves: The Sourcebook on Psychology for Women. New York: The Atlantic Monthly Press.
Murphy, C. Jane. (1998). "Legal Images of Motherhood: Conflicting Definitions from Welfare 'Reform,'" Family, and Criminal Law. Cornell Law Review, Vol. 83: 688.
Rich, Adrienne. (1976).Of Woman Born: Motherhood as Experience and Institution. New York: Norton & Company.