ژان پل سارتر و “باور غلط” در نمایشنامه آخرین نوار کراپ اثر ساموئل بکت

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

شخصییت کراپ در نمایشنامه آخرین نوار کراپ نوشته ساموئل بکت، یکی از شخصیت های پوچ گرای تاریخ "تأتر پوچی" است. در این مقاله شخصیت پوچ گرای کراپ با توجه به فلسفه ی اگزیستانسیالسم ، به ویژه مفهوم "باور غلط" و "جهش اعتقادی" مورد بررسی قرار گرفته است و نبود ایمان را در این شخصیت مورد کنکاش قرار می دهد. این مقاله سرانجام نشان خواهد داد که زندگی در تاریکی که ترجیح خود شخصیت کراپ است، نتیجه "باور غلطی" است که سارتر آنرا توضیح داده است. با توجه به این دو مفهوم که از سارتر و کی یر کگار گرفته شده است، در خواهیم یافت که خودآگاهی و ایمان تنها راه خروج از چنین پوچ گرایی است. انسان تا زمانیکه خود را انکار کند و به خود دروغ بگوید، بر خود آگاهی خود پرده کشیده است و آن را نادیده می گیرد. همچنین ایمان در فلسفه ی کی یر کگار به فرد کمک می کند تا در مقابل نیستی های وجود، خود را نبازد و با باوری استوار پیش برود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Jean Paul Sartre and ‘False belief’ in Becket’s Krapp's Last Tape

نویسنده [English]

  • Rajabali Askarzadeh Torghabeh
Dept of English, Faculty of Letters, Ferdowsi University of Mashhad
چکیده [English]

Krapp's personality in Krapp's Last Tape. is one of the characters of Theater of Absurd. He scolds his past in each current stage of his life.Not only doesn't he believe in himself, but he also doesn't believe in life, and he contends that he feels happy to have gone past his youth years.Krapp's personality has been scrutinized by two main concepts in existentialism: "bad faith" and "leap of faith". In this essay we have mentioned the lack of faith in Krapp and that living in dark is his own preference, the reason to this preference According to Sartre is "bad faith" which he has introduced in Being and Nothingness. According to these two concepts from Sartre and Kierkegaard, Self-knowledge and faith are the only ways out of this fiasco.As long as the person is lying to himself, he is covering his consciousness. Also with faith in Kierkegaard's philosophy the individual won't lose morale and would even strengthen his potentials against difficulties and absurdities of life.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Krapp’s Last Tape
  • Faith
  • False belief
  • Existentialism
  • drama
Becket, Samuel. (1985). Krapp’s Last tape. Oxford University Press.
Cumming, Robert D. (1992) "Role-playing: Sartre's Transformation of Husserl's Phenomenology." The Cambridge Companion to Sartre. Ed.Christina Howells. New York: Cambridge University Press.
Hanney, Alastair and Marino, D. Gordon. Editors. (1998). The Cambridge campanion to Kierkegaard. Cambridge University Press.
Jopling, David A.(1992) "Sartre’s moral psychology". The Cambridge Companion to Sartre. Ed. Christina Howells.New York: Cambridge University Press.
Mason Fran. (2007) Historical Dictionary of Postmodernist Literature and Theater. Scarecrow Press.
McDonald, Ronan. (2006) Cambridge Introduction to Samuel Becket. New York: Cambridge University Press.
Roberts, C. Roberts. (1998) "Existence, Emotion and Virtue: Classical Themes in Kierkegaard". Eds. Hannay Alastair and Gordon D. Mario. The Cambridge Companion to Kierkegaard. New York: Cambridge University Press.
Sartre, Jean Paul (1940). The Imaginary, A phenomenological psychology of Imagination. Routledge
Sartre, Jean Paul (1966). Being and Nothingness. New York: Washington Square Press.
Sherman, David (2006). "Absurdity". A Companion to Phenomenology and Existentialism. Eds. Dreyfus, Hubert.L. Mark.A. wrathall. U.S.A: Blackwell Publishing.
Westphal, Merold (1998). "Kierkegaard and Hegel". The Cambridge Companion to Kierkegaard. New York: Cambridge University Press.
White, Kathryn (2009). Becket and Decay. New York: Continuum International Publishing Group.