منابع
آدورنو، تئودور و هورکهایمر، ماکس، (1384)، دیالکتیک روشنگری، ترجمه: مراد فرهادپور و امید مهرگان، تهران: گام‌نو.
آگامبن، جورجو، (1389)، «قانون و خشونت: قدرت حاکم و حیات برهنه»، ترجمه: مراد فرهادپور و امید مهرگان در: قانون و خشونت (گزیده مقالات)،گزینش و ویرایش: مراد فرهادپور و امید مهرگان و صالح نجفی، تهران: رخداد نو.
اردبیلی، محمدمهدی، (1390)، آگاهی و خودآگاهی در پدیدارشناسی روح هگل، تهران: روزبهان.
اسکروتن، راجر، (1383)، کانت، ترجمه: علی پایا، تهران: طرح‌نو.
اَسون، پل-لوران، (1386)، واژگان فروید، ترجمه: کرامت موللی، تهران: نشر نی.
اونز، دیلن، (1385)، فرهنگ مقدماتی اصطلاحات روانکاوی لکانی، ترجمه: مهدی رفیع، مهدی پارسا، تهران: گام نو.
باتامور، تام، و دیگران، (1388)، فرهنگنامه‌ی اندیشه‌ی مارکسیستی، ترجمه: اکبر معصوم‌بیگی، تهران: نشر بازتاب‌نگار.
برونل، پی‌یر، (1382)، تاریخ ادبیات فرانسه (جلد سوم: قرن هجدهم)،ترجمه: افضل وثوقی، تهران: سمت.
بوتبی، ریچارد، (1384)، فروید در مقام فیلسوف (فراروانشناسی پس از لکان)، ترجمه: سهیل سُمی، تهران: ققنوس.
جهانگیری، محسن، (1376)، فرانسیس بیکن، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
جکسن، روی، (1390)، خودآموز نیچه، ترجمه: شاهین صولتی، تهران: انتشارات جاودان خرد.
ژیژک، اسلاوی، (1386)، گشودن فضای فلسفه (گفتگوهای گلین دالی با اسلاوی ژیژک)، ترجمه: مجتبا گل‌محمدی، تهران: گام‌نو.
عهد عتیق، (1856م)، ترجمه: فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مارتین.
فروید، زیگموند، (1383)، «ورای اصل لذت»، ترجمه: یوسف اباذری، در: فصلنامه‌ی ارغنون. شماره 21.
کاپلستون، فردریک، (1380)، تاریخ فلسفه (جلد ششم)، ترجمه: اسماعیل سعادت، منوچهر بزرگمهر، تهران: سروش.
کاپلستون، فردریک، (1382)، تاریخ فلسفه (جلد پنجم)، ترجمه: امیرجلال‌الدین اعلم، تهران: سروش.
کاسیرر، ارنست، (1389)، فلسفۀ روشنگری، ترجمه: یدالله موقن، تهران: نیلوفر.
کانت، ایمانوئل، (1369)، بنیاد مابعدالطبیعۀ اخلاق (گفتاری در حکمت کردار)، ترجمه: حمید عنایت و علی قیصری، تهران: خوارزمی.
کانت، ایمانوئل، (1377)، «در پاسخ به پرسش روشن نگری چیست؟»، در: روشن‌نگری چیست؟ (نظریه‌ها و تعریف‌ها)، گردآورنده: ارهارد بارد، ترجمه: سیروس آرین‌پور، تهران: آگاه.
کدیور، میترا، (1381)، مکتب لکان (روانکاوی در قرن بیست‌و‌یکم)، تهران: انتشارات اطلاعات.
لیندزی، اس.جی.ئی و پاول جی.ئی، (1379)، تشخیص و درمان اختلال‌های روانی بزرگسالان در روان‌شناسی بالینی، ترجمه: هامایاک آوویس یانس و محمدرضا نیکخو، تهران: سخن.
وود، آلن، (1391)، کارل مارکس، ترجمه: شهناز مسمی پرست، تهران: ققنوس.
هگل، گئورگ ویلهلم فردریش، (1391)، هگل، ترجمه: محمدمهدی اردبیلی، تهران: روزبهان.
Blanchot, Maurice, 1973, « La raison de Sade » in Lautréamont et Sade, Paris, les Edition de Minuit.
Brix, Michel, 2007, Sade est-il un philosophe des Lumières, Trans/Form/Ação, (São Paulo), v. 30(2), pp. 11-22.
Hassan, Ihab, 1982, « Sade: prison of consciousness” in The dismemberment of Orpheus, Wisconsin, Wisconsin press.
Le Brun, Annie, 2005, « Du trop de réalité » (entretien par Katrine Dupérou avec Annie Le Brun) in Le Marticule des Anges, n˚ 59.
Le Brun, Annie, 2010, »Soudain un bloc d’abîme, Sade« in Les châteaux de la subversion, Paris, Gallimard.
Sade. Œuvres complètes, 1990-1998, coll. « Bibliothèque de la Pléiade », Paris, 3 tomes.
Thérien, Claude, 2003 « Les lumières et la dialectique, de Hegel à Adorno et Horkheimer» in Revue philosophique de Louvain, n˚ 4.
)