رابینسون کروزوهای متفاوت: چندصدایی در دو داستان از جان مکسول کوتسی

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکدة زبان‏ها و ادبیات انگلیسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 . مشاور تحقیق، دانشگاه ساسکس انگلستان،‌ انگلستان

چکیده

 نزدیک به سه قرن پس از انتشار رمان ماجراهای رابینسون کروزو، جان مکسول کوتسی این داستان را دوبار بازنویسی کرده است: بار اول در رمان آقای فو (1989) و بار دوم در سخنرانی جایزة نوبل با عنوان او و مردش (2003). مناسبات این دو اثر با رمان اولیه، بینامتنیت پسااستعماری را شکل داده است که طی آن، نویسنده‌ای از آفریقای جنوبی با یکی از رمان‌های شناخته­شدة غرب، مکالمه‌ای برقرار می‌کند. بینامتنیت پسااستعماری ضد گفتمانی در مقابل گفتمان ایدئولوژیک اروپامحوری، مردسالاری و تک صدایی می‌سازد و در پی‌ ایجاد «گفت­وگومداری» و «چندصدایی» در رمان است. محور اصلی بحث این مقاله آن است که کوتسی با دوبار بازسازی یکی از رمان‌های شناخته­شده نشان داده است که ایجاد چندصدایی در رمان ممکن است هم مبتنی بر ساختار و هم محتوای اثر باشد. این مقاله ضمن بررسی ارتباط بینامتنی دو اثر کوتسی با رمان دانیل دوفو بحث می‌کند که در رمان آقای فو مؤلفة چندصدایی با بهره‌گیری از تکنیک‌های روایی «دوپهلویی» و «گفتمان دوصدایی» شکل گرفته است؛ درحالی­که داستان او و مردش نشان می‌دهد چندصدایی بیش از آنکه ویژگی فرم داستان باشد، محصول توسعه و به تعبیر هومی بابا، «هویت ترکیبی» در ضمیر نویسنده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Different Crusoes: Multiplicity of Voice in J. M. Coetzee’s Foe and He and His Man

نویسندگان [English]

  • Tarane Boorboor 1
  • Stephanie Newell 2
1 Lecturer in English Literature, Faculty of Foreign Languages and Literatures, University of Tehran, Tehran, I.R. Iran
2 Tha supervisor the research for this article) University of Sussex
چکیده [English]

 
Almost three centuries after the publication of The Life and Adventures of Robinson Crusoe, J. M. Coetzee re-imagines the original story in two different versions; Foe (1986) and his Nobel Prize acceptance speech, He and His Man (2003). The recreation of one of the early novels of the Western literary canon from the viewpoint of a marginalized character, which is technically called postcolonial intertextuality, establishes a counter-discourse which aims at questioning ideological, Eurocentric and masculine supremacist discourses in the tradition of novel writing. In this article Coetzee’s two narratives are read as his attempts at transforming the monological discourse of the original narrative to a dialogical one and thus creating multiplicity of voices and in Mikail Bakhtin’s words, “polyphony”. However, this article argues that while in Foe polyphony is created through metafictional strategies such as ambivalence, He and His Man suggests that multiplicity of voice and polyphonic narratives are primarily the product of the writer’s development of, what Homi Bhabha calls, “hybridity” in his/her consciousness.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Foe
  • He and His Man
  • hybridity
  • Homi Bhabha
  • Polyphony
  • J. M. Coetzee

مراجع

 

Allen, Graham. (2000). Intertextuality: The New Critical Idiom. New York: Routledge.
Ashcroft, Bill. (2001). On post-colonial Futures : Transformations of Colonial Culture. London, New York: Continuum.
Ashcroft, Bill; Griffiths, Gareth; Tiffin, Helen. (2002). The Empire Writes Back. 2nd ed. London, New York: Routledge.
Attridge, Derek. (1996). “Oppressive silence: J. M. Coetzee's Foe and the politics of canonisation”. In G. Huggan & S. Watson (eds.) Critical Perspectives on J. M. Coetzee. Hampshire: Palgrave Macmillan.
Attwell, David. (1993). J. M. Coetzee : South Africa and the politics of writing. Berkeley, Oxford: University of California Press.
Bhabha, Homi. K. (1994). The Location of Culture. London: Routledge
Coetzee, John Maxwell.(1988). White Writing : on the Culture of Letters in South Africa New Haven, London: Yale University Press.
---. (1986/ 1391). Foe. Trans. Elnaz Imani. Tehran: Nashre Amirkabir.
---. (2004). He and His Man. London: Penguin Books.
Defoe, Daniel. (1906). The Adventures of Robinson Crusoe.London: Thomas Nelson and Sons.
Fallen, Ann Mary. (2011). Global Crusoe: Comparative Literature, Postcolonial Theory and Transnational Aesthetics. Surrey: Ashgate Publishing Ltd.
Foucault, Michel. (2008). “What is an Author?” In D. Lodge & N. Wood (eds.) Modern Criticism and Theory: A Reader. London Pearson.
Kristeva, Julia. (1986). Word, Dialogue and Novel. In T. Moi (ed.) The Kristeva Reader. New York: Columbia University.
Lane, Richard. (2006). The Postmodern Novel.Cambridge, MA: Polity Press.
Mills, Sara. (1996). Gender and Colonial space. Gender, Place and Culture, 3, 125-143.
Nielsen, Aldon A. (1994). Writing Between the Lines: Race and Intertextuality. Athens GA
London: University of Georgia Press.
Pratt, Mary L. (2008). Imperial Eyes : Travel Writing and Transculturation, 2nd ed. London: Routledge.
Richetti, John J. (2008). The Cambridge Companion to Daniel Defoe.Cambridge: Cambridge University Press.
Said, Edward. (1993). Culture and Imperialism. London: Vintage.
Spivak, Gayatri. (1991). “Theory in the Margin”. In J. Arac & B. Johnson (eds.) Consequences of Theory. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 154-180.
پژوهش ادبیات معاصر جهان
دوره 20، شماره 1 - شماره پیاپی 1
بهاروتابستان
خرداد 1394
صفحه 1-21

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار