در این مقاله معیارهای گفتاری متون ادبی و ویژگی‌های آن که در ارتباط تنگاتنگ با عوامل فرازبانی، عناصر درون متنی و سایر عناصر گفتاری موجب درک این متون می‌شوند، مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرند. همچنین در این مقاله این حقیقت مورد تأکید قرار می‌گیرد که متن ادبی، به عنوان یک مقولة زبانشناختی، عبارتست از یک پدیده و عنصر ارتباطی – کلامی و متأثر از تمامی قواعد و اصول منبعث از کنش کلامی افراد شرکت کننده در این ارتباط کلامی به نحوی که این قواعد و اصول نقش مستقیمی در ویژگی‌های ساختاری و معنایی این متون ادبی دارد. با استفاده از روش بررسی ویژگی‌های گفتاری و اجزای تشکیل دهندة این ویژگی‌ها مطالعه و بررسی متون ادبی، به عنوان یک مقولة زبانشناختی، به شکل عمیق‌تر و کامل‌تر انجام می‌پذیرد.
)