اثر و پی آمد کلاس های آمادگی بر روی نمرات توفل وتست های کاربردی

نویسنده

چکیده

آزمون توفل به طور گسترده ای به عنوان وسیله ای جهت تعیین سطح دانش عمومی زبان مورد استفاده قرار می گیرد و مردم دنیا با اعتماد کامل از این آزمون استفاده می کنند. اما شواهدی در مورد آسیب پذیری این آزمون در قبال آموزش شیوه های پاسخگویی به این نوع آزمون ها وجود دارد. هدف از این مقاله ارائه شواهد تجربی در مورد اثر کلاس های آمادگی توفل می باشد که ممکن است نتایج این آزمون را به عنوان معیاری برای سنجش توانایی آزمون دهندگان زیر سؤال ببرد. به منظور بررسی این فرضیه به 75 نفر از دانشجویان که در کلاس های آمادگی توفل شرکت کرده بودند‘ آزمون توفل و آزمون دیگری از نوع کاربردی داده شد ومهارت زبان آنان در این دو آزمون مورد مقایسه قرارگرفته است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که تدابیر آماده سازی برای آزمون توفل‘ منجر به نمرات غیر واقعی می شود که عملاً نتایج حاصله از این آزمون را کم اعتبار می سازد. از نظر تئوری ‘ ادعا شده است که آماده سازی دانشجویان جهت پاسخگویی به آزمون های کاربردی ‘ آسیبی به آموزش و یادگیری وارد نخواهد کرد. زیرا توانایی آزمودنی ها درچنین آزمون هایی در واقع نشانه ای از فعالیت هایی است که از یادگیرنده ها انتظار انجام آنها در زندگی روزمره می رود. در نتیجه لازم است سازندگان این آزمونها به سمت استفاده از ارزشیابی هایی که مبتنی بر مطالب واقعی و متکی بر محتوای طبیعی و عملی می باشند حرکت نمایند تا به تدریس‘ یادگیری و فرایند تصمیم گیری آسیب پذیر ی وارد شود. در پایان رابطه آماده سازی دانشجویان در جهت فعالیتی ویژه‘ در محدوده ای معین‘ و یا در مورد رشته ای بخصوص به منظور افزایش پیشرفت دانش آموزان از یک طرف‘ و روائی آزمون از طرف دیگر مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

TOEFL is widely used as a certificating device, and is strongly claimed accountable by the people who utilize it. However, there are indications of the vulnerability of TOEFL to the teaching of test taking strategies. The purpose of the present study is to provide empirical evidence that coaching toward TOEFL may invalidate its results as indicators of test-takers' proficiency levels. To test the hypothesis, the scores of 75 subjects on a TOEFL and on a task-based test of language proficiency were compared. The subjects were selected from among those who attended coaching classes for TOEFL. The findings of this study revealed that coaching leads to spurious scores and consequently to unaccountability of TOEFL results. Theoretically, it is claimed that teaching toward task-based tests would not be harmful to pedagogy and learning, because performance on such tests are manifestation of the performance of test takers on real life tasks that they will be expected to perform. This contends that testing practitioners should move toward the use of more' authentic' and performance-based assessments to cause the least possible damage to teaching, learning, and decision-making processes. Also the implications of this study concerning the safety of coaching toward a particular task, domain, or subdomain in order to enhance students' achievement on the one hand, and test validity on the other, are discussed.

کلیدواژه‌ها [English]

  • language proficeincy
  • performance-based test
  • psychometric methods
  • task-based test
  • washback