ترجمه به عنوان بازیابی و انتقال مطالب از زبانی به زبان دیگر مواجه با سطوح مختلف زبانی اعم از صرف، نحو، لغت سازی و معنا می گردد. توجه به سبک متن و معناشناسی آن از جدیدترین مقوله های زبان شناسی است که ذهن اندیشمندان این رشته را به خود مشغول داشته است. در تنظیم لغتنامه های روسی مجموعه ای از بخش های گفتار که از نظر دستوری نقش های متفاوتی دارا می باشند مورد توجه قرار می گیرند. این اجزاء عبارتند از فعل- اسم- صفت- حروف اضافه- حروف ربط و قید. معمولأ ضمایر و اعداد به ترتیب در مجموعه اسامی و صفات قرار داده می شوند، صفت فعلی و قید فعلی نیز چون از مشتقات فعل هستند مدخل جداگانه ای در لغتنامه های روسی ندارند. از موارد خاص که فقط اختصاص به روسی دارد و در زبان فارسی جایگاهی ندارد ذکر اختصارات اسم بر اساس جنس دستوری و نوشتن گونه و یا نوع افعال است و صفت در شکل مذکر مفرد ثبت می شود. در ارائه معانی مواردی یافت می شود که به علل فرهنگی و یا سبک رایج در روسی مصداق برابر تک کلمه ای یافت نمی شود، در چنین مواردی چاره ای باقی نمی ماند که نزدیک ترین مفهوم انتخاب و ارائه شود در مورد ترکیبات نحوی غیر استاندارد و ضرب المثل ها کار مؤلف به مراتب مشکل تر خواهد شد و در صورت نداشتن اطلاعات نحوی دقیق و احاطه بر فرهنگ و ادب زبان مبدا و مقصد، خطاهای متعددی روی خواهد داد که به برخی از آنها در این مقاله پرداخته می شود.
)