جویس و منطق مکالمه رویکردی "باختینی " به اولیس جیمز جویس

نویسندگان

چکیده

میخاییل باختین از بزرگترین نظریه پردازان در حوزهء نقد ادبی به ویژه در زمینه رمان به شمار می آید. وی با معرفی مفاهیمی همچون منطق مکالمه چند صدایی و عنصر کارناوالی د ر نظریه ادبی خود، توانست از منظری کاملاً نو به رمان بنگرد. آراء و عقاید وی در باب رمان چندآوای- که از مشخصه های اصلی آن تعدد صداها و آگایی های شخصیت ها است- و دیدگاه ویژهء او در مورد کارناوال، و عنصرخنده و نیروی زایدهء نهفته در این پدیده ها، ابزارهایی مناسب در اختیار خواننده قرار می د هدتا وی بتواند به خوانشی ژرف از این ژانر ادبی دست یابد. با بکارگیری و تکیه بر این مفاهیم است که می توان از رمان اولیس اثر جیمز جویس، که به زعم بسیاری، بزرگترین رمان قرن بیستم است، برداشتی نو را انتظار کشید، کثرت صداها و آگاهی هایی که در این رمان هر یک جهان بینی خاص خود را ارائه می کند و همچنین استفادهء جویس از تکنیک جریان سیال ذهن و تک گویی درونی، این اثر را بی گمان در فهرست رمان های چندآوایی قرار می دهد، بعلاوه، وجود تشابهات فراوان بین جویس و رابله- که از نظر باختین عناصر کارناوال و خنده را در ادبیات جاودان نمود- بررسی حضور این عناصر رادر رمان ذاتاً کمیک جویس، هموأرتر می سازد. این نوشته سعی بر آن دارد که پس از معرفی رمان جویس و نیز تعریف و تشریح آرای و نظریات باختین، به ردیابی دو مفهوم محوری تفکر وی، یعنی چدآوایی و عنصرکارناوالی دراولیس بپردازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bakhtin
  • Carnival
  • Dialogue
  • Polyphony
  • Ulysses