اهمیت و دلالت موضوعی مرگ در آثار جان کیتس

نویسنده

چکیده

دورهء رمانتیک، دوره ای ادبی است که همهء خوانندگان ادبیات را جذب می کند. از
میان شاعران رمانتیک انگلستان، شاعری که در پی زندگی غم انگیز و مرگ زودرسش، همواره همدردی خوانندگان خود را به همراه داشته است، کسی نیست به جز جان
کشس، عضوی از نسل جوان تر شاعران رمانتیک. او هیچ کاه اجازه نداد که بیماری
کشنده اش مانعی در زندگی شاعرانه اش باشد. بالعکس بیماری وی و پیش بینی او
دربارهء مرگ زودرس اش، خود اساسی مستحکم برای نوشته هایش گردید. او در جوانی
و تا سن 23 سالگی قصیده های برجستهء خود و تعداد قابل توجهی اشعار دیگر را در
ارتباط با موضوع اسطوره شناسی و قرون وسطی به رشتة تحریر در آورده بود. وی
همانند همهء نویسندگان، دربارهء موضوعات متنوعی شعر سروده بود، که مرگ، برجسته ترین آن ها بود. این مقاله نخست دلایل جذب وی را به این موضوع مورد بررسی قرار می دهد. پس از آن ارتباط این موضوع با سه نمونه از آثارش: قصیده ا ی به
هزا ر دستان، قصیده ای در باب اندوه و بانوی دلربای بی رحم راپی می گیریم.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

The Romantic Age is a literary age that absorbs all readers of literature. Amongst the Romantic Poets, a poet who has always carried away the readers sympathy due to his tragic life and early death is none other than John Keats, a member of the younger generation of Romantic Poets. He never allowed his fatal illness to be a barrier to his poetic life, on the contrary, his illness, and his anticipation of his own early death provided a strong base for his writings. By the young age of 23 he had already written his great odes and a bulk of other poems affiliated to the subject of either mythology or middle-ages. Like all writers he wrote on various themes, out of which the most outstanding was Death. This paper explores reasons why he was attracted to this theme, and that this theme is related to three of his works: Ode to a Nightingale, Ode to Melancholy, La Belle Dame Sans Merci

کلیدواژه‌ها [English]

  • agony
  • death
  • illness
  • nightingale
  • odes
  • paradoxical feeling
  • Romanticism