مقایسهء ساختار معلوم و مجهول (جهت فعل) در زبان روسی و فارسی

نویسنده

چکیده

رابطهء بین فاعل، مفعول و متمم، بر اساس خاصیت ترکیب پذیری فعل، و عدم
وجود چنین رابطه ای (عدم وجود مفعول یا متمم) باعث می شود که افعال در زبان
فارسی به دو گروه معلوم و مجهول تقسیم شوند. در زبان فارسی، افعال معلوم
افعالی اند، با خاصیت ترکیب پذیری، باعث به وجود آمدن مفعول یا متمم در جمله
می شوند. برعکس افعال معلوم، افعال مجهول به علت ماهیت ترکیب پذیری شان،
نمی توانند دارای مفعول باشند. در زبان فارسی در گذشته از افعال مجهول کمتر
استفاده می شد، اما در زبان فارسی معاصر از افعال مجهول، تحت تأثیر زبان های
بیگانه، استفاده بیشتری می شود. در چنین ساختارهاست که فاعل منطقی یا متمم فاعلی
بیشتر به کار می روند. در ساختارهای جملهء معلوم، فاعل و در جمله مجهول، متمم
همراه با واژه هایی از قبیل: به وسیله، به دست، از طریق، از سری و غیره مورد استفاده
قرار می گیرند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

The relation between subje1;:t, object and complement on the basis of
properties of verb and lack of this relation (lack of object or complement) causes the verb to be divided into two groups of active and passive in Persian language. The active verbs are verbs which cause the object or complement in a sentence. Vice versa, the passive verbs cannot hllve an object because of their valence property. In the past, passive verbs were used in the Persian language very sparingly. Nowadays however with the influence of foreign languages, the passive verbs are used more frequently. In these structures logical subject or subjective complement are mostly used. In active sentence, subject and in passive sentence complement with some words such as: by means of, received from, through, from, etc. are normally used.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Causative Verb
  • Merging Property
  • passive
  • Subjective Verb
  • Transitive and Intransitive Verbs