بررسی بینامتنی هفت وادی عشق منطق الطیر عطار در «مرد نیم تنه و مسافرش» از آندره شدید

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار ادبیات تطبیقی دانشکدة زبان‌های خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشجوی دکترای ادبیات فرانسه، دانشکدة زبان‌ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

جستجوی عشق و رسیدن به کمال یکی از اصلی‌ترین بن‌مایه‌های میراث ادبی و هنری جهان است. جهان‌شمول بودن این درونمایه ازجمله عللی است که باعث شده این مفهوم در آثار نویسندگان متعدّدی از فرهنگ‌های مختلف منعکس شود. منطق‌الطیر عطّار، این مفهوم را در قالب «هفت وادی عشق» که بیانگر سیر صعودی انسان برای رسیدن به کمال است، به تصویر کشیده است. آندره شِدید، نویسندة لبنانی فرانسوی‌زبان، در داستان کوتاه «مرد نیم‌تنه و مسافرش»، جستجوی کمال و محبّت را در قالب زندگی دو شخصیت کمال‌جو، که در نهایت به اتّحاد می‌رسند، ترسیم نموده و هفت وادی عشق به طور تلویحی در این متن، با همان ترتیب مورد نظر عطّار ارایه شده است. بررسی تطبیقی این دو اثر با توجّه به بایسته‌های نظری بینامتنیت ریفاتر، می‌تواند راهگشای یافتن نقطه‌نظرات مشابه آندره شِدید و عطّار در ارتباط با موضوع هفت وادی عشق و بررسی چیستی و چرایی هم‌پیوندی‌های بازنمودِ این مفهوم نزد دو نویسنده باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Intertextual study of Mantiq-ot-Teir's seven valleys of love in "The man-trunk and his traveler" of Andrée Chédid

نویسندگان [English]

  • ebrahim salimi kouchi 1
  • Nikoo Ghassemi 2
1 French department, faculty of foreign languages, university of Isfahan
2 PhD candidate in French literature, Faculty of foreign languages and literatures, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The search of love and perfection is one of the main topics of cultural and artistic heritage of the world. The cosmopolitan aspect of this issue justifies its influence on the works of several writers. Mantiq-ot-Teir of Attar illustrates this subject in the form of “seven valleys of love”. Andrée Chédid, the french language writer, has also demonstrated this process in one of her short stories named “The man-trunk and his traveler”. She represents in this story the life of two characters who complete each other, and at last they become unified. In fact, we can distinguish implicitly the seven valleys of love in this story as the same order mentioned in Mantiq-ot-Teir. Therefore, a comparative study of these texts, by profiting from the theoretical bases of Riffaterre’s intertextuality, lets us finding the similarities between the viewpoints of Attar and Chédid concerning seven valleys of love and verifying the why and wherefore of resemblances and commun features of this subject.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Attar
  • quest of perfection
  • Mantiq-ot-Teir
  • Andrée Chédid
  • “The man-trunk and his traveler”
  • intertextuality
  • Riffaterre

مراجع

Amar, Ruth (2003). « Les structures de la solitude dans Les marches de sable » in Andrée Chédid et son œuvre, Paris, Publisud.
Attar Neyshabouri, Farid-od-Din (1383). Mantegh-ot-Teyr, Tashih: Mohammad Reza Shafi’i Kadkani, Tehrân, Sokhan .
Boidard Boisson, Cristina (1998-1999). «Voix de l’orient et voix féminines dans les
romans d’Andrée Chédid» in Estudios de lengua y literatura francesas, Andalusia,Université de Cadiz, N°12.
Chédid, Andrée (1393). Jesm Miravad va Jân Mimânad, Tarjomeh: Ilmira Dadvar, Tehrân, Meshki.
Dadvar, Ilmira and Salimikouchi, Ebrahim and Ghassemi Esfahani, Nikou (1397), «Barresiy-e Beynâmatniy-e Mafhoum-e Simorgh dar Majma’-e Morghân-e Jean-Claude Carrière » in Pazhouhesh-e Adabiât-e Mo’âser-e Jahân, Vol 23, N° 2, pp. 355-370.
Elbaz, Robert (2003). «Andrée Chédid ou la néantisation du roman» in Andrée Chédid et son œuvre, Paris, Publisud .
Forouzanfar, Badi’ol zaman (1389). Sharh-e Ahvâl va Naghd va Tahlil-e Âsâr-e Sheikh Farid-od –Din Attar Neyshabouri, Tehrân, Asim .
Ghiasvand, Mehdi (1392). " Simây-e Ta’vil dar Beynâmatniat-e Kristevâï »  inFaslnâmey-e Hekmat va Falsafeh, Vol 9, N° 35, pp. 97-114 .
Gignoux, Anne-Claire (2005). Initiation à l’Intertextualité, Paris, Ellipses.
Laurentine, René (2017). «Point de vue sur l’écriture», ecrits-vains.com. (Consulté le 14 avril 2017)
Namvar Motlagh, Bahman (1390). Darâmadi bar Beynâmatniat (Nazariye hâ va Kârbord), Tehrân, Sokhan .
Nezamizadeh, Mehregan and Sandjari, Nazanin and Hachemi, Fariba (2013). «Des parentés d’esprit malgré les éloignement géographiques» in Recherche en langue et littérature françaises, Tabriz, Université de Tabriz, Vol 7, N° 11, pp. 49-75.
Nouraghaï, Arash (1393). Adad, Namâd, Ostoureh, Tehrân, Afkar .
Piégay-Gros, Nathalie (1996). Introduction à l’Intertextualité, Paris, Dunod.
Pournamdarian, Taghi (1384). « Attar » in Dâneshnâmey-e Adab-e Fârsi, Vol 4, Tehrân, Pazhouheshgâh Oloum Ensâni.
Pournamdarian, Taghi (1390). Didâr ba Simorgh, Tehrân, Pazhouheshgâh Oloum Ensâni.
Rabau, Sophie (2002). L’Intertextualité, Paris, Flammarion.
Razmjou, Hossein (1368). Ensan-e Ârmâni va Kâmel dar Adabiât-e Hemâsi va Erfâni-e Fârsi, Tehrân, Amir Kabir.
Riffaterre, Michael (1981) a. «L’intertexte inconnu» in Littérature, Vol 41, N°1 .
Riffaterre, Michael (1981) b. «Ponge intertextuel» in Etudes françaises, Vol 17, N°1 .
Samoyault, Thiphanie (2005). L’Intertextualité (Mémoire de la littérature), Paris, Armand Colin .
 Soltani Gord Faramarzi, Ali (1372). Simorgh dar Ghalamro-e Farhang-e Irâni, Tehrân, Mobtakerân.
Zarrin Koub, Abdol Hossein (1391). Sedây-e Bâl-e Simorgh, Tehrân, Sokhan
پژوهش ادبیات معاصر جهان
دوره 24، شماره 2
بهمن 1398
صفحه 411-432

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار