بررسی هجا در زبان ایتالیایی

نویسنده

چکیده

هجا از شمی ترین واحدهای زبانی است که از دیرباز مورد مطالعه قرار گرفته و
بحث و بررسی پیرامون مرزهای آن بسیار بوده است. در زبان ایتالیایی هم بر روی آن مطالعات بسیاری انجام گرفته است. در این مقاله عناصری که در آغازه، قله و پایانهء
هجا در ایتالیایی قرار می گیرند، بررسی می شوند. این گرایش آشکار نیز به چشم
می خورد که خوشه های همخوانی شکسته و به هجاهای ساده تر تبدیل می شوند. نقش همخوان های روان، نوع واکه و محل تکیه در تعیین مرزهای هجایی باید مورد توجه
قرار گیرد. حرف تعریف، حرف اضافه و دیگر عناصری که در محور همنشینی قرار
می گیرند زمینه های شکست خرشه های همخوانی آغازین واژه را فراهم می کنند، اما در
درون واژه، همنشینی واکه ها در این روند سودمندند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Syllable is one of the most intuitional units of language that has been studied for a long time, and there has been a lot of discussion on its boundaries. A lot of research has been done on this topic in Italian language as well. In this paper the elements that can occur either at the onset, peak and coda of the syllable in Italian are discussed. There is a dominant tendency
towards breaking consonant clusters in order to turn them into smaller syllables. The function of liquid consonants, type of vowels and position of
stress should be considered when we want to define the syllable boundaries. The definite articles, prepositions and other elements occuring in the segmental axis prepare the ground for breaking consonant clusters which are in initial positions, too. But within words, vowel sequences are usually beneficial in breaking clusters.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Consonant clusters
  • Italian language
  • liquid consonants
  • Phonetics
  • the syllable