ویژگی‌های ادبیات داستانی آرتور شنیتسلِر

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

استادیار، گروه زبان و ادبیات آلمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

آرتور شنیتسلِر، نویسنده و نمایش­نامه­نویس شهیر اتریشی، از بانیان ادبیات مدرن آلمانی­زبان به­شمار می­آید. او که با تازه­ترین و پیشروترین جریان­های ادبی روزگار خود همگام و در پاره­ای زمینه­ها حتّی مبدع و پیشاهنگ بود تا امروز بر چندین نسل از نویسندگان و نمایش­نامه­نویسان شرق و غرب جهان اثر گذاشته است. شنیتسلِر به عنوان نویسنده­ای روانشناس و روانکاو شهرت دارد و منتقدانْ هوشمندی کم­نظیر وی در کاوش و کشف انگیزه­های پنهان کنش انسانی را بسیار ستوده­اند. امّا هنر داستان­نویسی آرتور شنیتسلِر که موضوع این مقاله است جنبه­های درخور توجّه دیگری نیز دارد که از آن جمله می­توان به انسان­دوستی مضمر در آن و پیوندش با ادبیاتِ زوال اشاره کرد. در این مقاله مهم­ترین ویژگی­های ادبیات داستانی آرتور شنیتسلِر – نویسنده­ای که در ایران هرگز متناسب با اهمّیت و ﺷﺄن ادبی او شناسانده نشده است – بررسی می­شوند. این بررسی خواننده را هم با بینش و مختصّات جهان فکری شنیتسلِر آشنا می­کند هم با پاره­ای خصوصیات فنّی هنر داستان­نویسی او.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Significance of Schnitzler´s Fictional Writing

نویسنده [English]

  • Saeid Rezvani
Department of German Language and Literature. Faculty of Letters and Human Sciences.Shahid Beheshti University. Tehran. Iran
چکیده [English]

Arthur Schnitzler, an Austrian author and playwright, is one of the founders of modern German literature. Being associated with the latest literary trends of his time, Schnitzler has been a pioneer in some fields. He has influenced several generations of artists in the west and the east up to now. Schnitzler is known to be a psychologist-psychoanalyst author. Literary critics have praised his rare intelligence in revealing motives hidden behind human actions. Schnitzler’s world of fiction has other remarkable aspects that this article is going to deal with. The most important one of them are implicit humanism and decadence that are expressed in his writings. This article also examines main features of fictional writing of Schnitzler as an author who has never been presented in Iran adequately and never received the attention he deserves. The study acquaints readers with thoughts of Schnitzler and certain technical characteristics of his art too.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fictional Writing
  • German Literature
  • Psychology
  • Interior Monologue
  • Free indirect speech
  • Decadent Movement
Schnitzler, Arthur. Die Erzählenden Schriften. vol. 1, Frankfurt a. M.: S. Fischer, 1970.
Arthur Schnitzler digital, 2019. Web. 8 Jul. 2019.
Boyle, Nicholas. Kleine deutsche Literaturgeschichte. Translated by Martin Pfeiffer, München: C. H. Beck, 2009.
Bronfen, Elisabeth. “Modernismus und Hysterie”. Eine neue Geschichte der deutschen Literatur, edited by David E. Wellbery, translated by Christian Döring, Berlin University Press, 2007, 911–917.
Kanz, Christine. “Die literarische Moderne (1890–1920)”. Deutsche Literaturgeschichte: Von den Anfängen bis zur Gegenwart, edited by J. B. Metzler, 2008, 342–386.
Killy Literaturlexikon: Autoren und Werke deutscher Sprache, edited by Walther Killy, vol. 10. Gütersloh/München: Bertelsmann Lexikon Verlag, 1988–1993.
Leiß, Ingo, and Hermann Stadler. Deutsche Literaturgeschichte. vol. 9, München: DTV, 2007.
Meid, Volker. Metzler Literatur Chronik: Werke deutschsprachiger Autoren. Stuttgart/Weimar: J. B. Metzler, 2006.
Nethersole, Reingard. “Die Grenzen der Sprache”. Eine neue Geschichte der deutschen Literatur, edited by David E. Wellbery, translated by Christian Döring, Berlin University Press, 2007, 809–816.
Nürnberger, Helmuth. “Arthur Schnitzler”. Deutsche Dichter. Leben und Werk detuschsprachiger Autoren, edited by Grimm and Max, vol. 6, Philipp Reclam jun., 1999, 318–336.
Scheffel, Michael. “Spiel im Morgengrauen: Das Ende des Leutnants”. Interpretationen: Arthur Schnitzler. Dramen und Erzählungen, edited by Kim and Saße, Philipp Reclam jun., 2007, 230–239.
“Schnitzler: Freuds Doppelgänger”. Spiegel Online, 2019. Web. 9 Sept. 2019.
Wilpert, Gero von. Sachwörterbuch der Literatur. Stuttgart: Alfred Körner, 2001.