مقایسه شخصیت‌های قصه‌های عامیانه ایرانی و داستان‌های هانس کریستین اندرسن

نویسندگان

1 دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، ایران، دکترا

2 دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، ایران، دانشجوی دکتری زبان وادبیات انگلیسی

چکیده

نویسندگان این مقاله برانند تا تیپ‌های به کار رفته در قصه‌های عامیان? شفاهی ایرانی و داستان‌های هانس کریستین اندرسن را با یکدیگر مقایسه کنند. برای توضیح بهتر این موضوع در این داستان‌ها به مسائلی همچون، اخلاق، اراده شخصیت‌ها در برابر قضا و قدر الهی و سیمای شخصیت‌های زن نیز پرداخته می‌شود. مقالة پیش رو به نتایج زیر می‌رسد: اول، هم محتوا و هم شخصیت‌های داستان‌های هانس کریستین اندرسن بیشتر از داستان‌های ایرانی اخلاق‌مدارند. دوم، شخصیت‌های اندرسن بسیار بیشتر از تیپ‌های قصه‌های ایرانی با مسئل? مرگ روبرویند. سوم، چهر? منفی زن در داستان‌های ایرانی به مراتب نمود بیشتری دارد. چهارم، در داستان‌های اندرسن، خواننده افزون بر انسان، حیوان و عناصر طبیعی، واداشته می‌شود تا با طیف وسیعی از اشیاء نیز همزادپنداری کند. بر خلاف داستان‌های ایرانی که تاریخ دقیقی برای خلق آنان ذکر نشده است، اندرسن داستان‌های شفاهی مردم سرزمین خود را در قرن نوزده و زمانی مقارن با گسترش مکتب رمانتیسم به رشته تحریر درآورده؛ مسئله‌ای که در ایجاد این تفاوت‌ها بی‌تأثیر نبوده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of Characterization in Persian Folktales and Hans Christian Andersen's Stories

نویسندگان [English]

  • Maryam Soltan Beyad 1
  • Mohsen Hanif 2
1
2
چکیده [English]

The authors of this article aim to compare character types in Persian oral folktales and Hans Christian Andersen’s fairytales. For a better clarification of this topic, the authors address issues such as morality, character’s will, and the portrayal of women in these stories. This paper comes to the following conclusions: First, both the content and the characters in Hans Christian Andersen’s tales follow the moral codes of the middle class. Second, Andersen’s characters confront death more often than the character types in Persian Folktales. Third, there are by far more anti-heroines in Persian folktales. Fourth, in Andersen’s tales, in addition to humans, animals, and growing plants as character types, the reader is persuaded to sympathize with a wide range of objects. Unlike Persian tales for which no exact date of creation has been mentioned, Andersen has appropriated the oral folktales of his nation in the nineteenth century, contemporary to the rise of Romanticism in Denmark; a fact central to explaining these dissimilarities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Character types
  • Comparative Study
  • Hans Christian Andersen
  • Morality
  • Persian oral folktales
  • Pre-determinism
  • woman