per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19587
فعل حرکتی ????-?????? در مفهوم مجازی و طریقة بیان آن در زبان فارسی
The Figurative Significance of Motion Verbs "????-??????" and Their Equivalents in Persian
میریلا احمدی
1
معصومه داد
dad@modares.ac.ir
2
دانشگاه تربیت مدرس
دانشگاه تربیت مدرس
در دهههای اخیر، «مجاز» بهعنوان مهمترین منبع غنیسازی قاموس واژگان زبان، توجه زبانشناسان روس را به خود جلب کرده است. زبانهای روسی و فارسی تصاویر کموبیش متفاوتی از حرکت را به دست میدهند، در عین حال وجوه مشترکی دارند که با توجه به تعلق آنان به دو خانواده زبانی مختلف، جالب به نظر میرسد. کارکرد فعل حرکتی در گروهواژههای پایدار فعلی- اسمی به علت کارایی گسترده در همهً سبکهای زبان قابل بررسی است. از میان دستورنویسان فارسی، خسرو فرشیدورد این دسته از ترکیب واژهها را تحت عنوان «افعال مرکب»، «ترکیبات فعلی» یا «گروههای فعلی ترجمهای» بررسی کرده است. تکیـهً اصلی مقالهً حاضر، بررسی مقایسهای نقش فعل حرکتی ????-?????? در معنای مجازی و در قالب ترکیب واژههای پایدار است.
In recent decades, “figurative language” has gained the interest of a large number of Russian linguists as a source of lexical enrichment. Persian and Russian manifest, are more or less, a different image of a movement. Nevertheless, these verbs share a number of linguistic features, although they belong to two diverse languages. Due to the high frequency in the function of movement verbs in the stable verbal-nominal phrases it is investigable in every mode of usage. Among the Persian grammarians, Khosro Farshidvard has explored this case as “compound verbs”, “verbal phrases”, or “translational verbal groups”. The main focus of the present paper concerns a comparative study of the function of movement verbs (????-??????) both in the figurative mode and in stable phrases.
https://jor.ut.ac.ir/article_19587_d86ea37dc0855e685c7ee56f54ae20aa.pdf
استعاره
ترکیب واژه
زبان روسی
زبان فارسی
فعل حرکتی
مجاز
figurative meaning
Idiomatic (Constant) Components
literal meaning
Motion Verb
the Persian Language
the Russian Language
per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19588
هم ز نساخی برآمد هم ز دین، دربارة نگاه مولوی و کالوینو به یک روایت دروغین
He Turned away Both From Scribing as Well as His Faith About Rumi and Calvino’s Comments on a Fake Story
اسفندیار اسفندی
1
شهروز خنجری
sh_beyhaqi@yahoo.com
2
دانشگاه تهران
دانشگاه تهران
عبداله بن سعد بن ابی سرح قرشی اسلام می آورد و اندک زمانی کتابت وحی می کند، سپس از دین باز می گردد و مرتد می شود. بررسی های تاریخی نشان می دهد که ارتداد او ارتباطی با نگارش قرآن ندارد، ولی قصه نویسان، که اغلب فاقد قوة تحلیل اند، شاید مغرضانه، شاید سادهلوحانه، روی گردانی وی را به تحریر آیات الهی ربط میدهند. این قصههای بیاساس به تفاسیر و تواریخ هم راه مییابد، حتی از دریاها میگذرد تا در سدة بیستم میلاد، نویسندهای از ایتالیا، آن را از حیث روایتپردازی تأویل کند؛ قرنها پیش از او یک شاعر صوفی فارسی نیز این قصه را موافق رای صوفیانة خویش تأویل کرده است. قیاس آن چه این دو گفتهاند، جدا ازاین که یکی از موارد داد و ستدهای دائم فرهنگی را به دست میدهد، وسعت میدان تأویل را نیز آشکار میکند.
Abd Allah B.Sa’d, believed in Islam and for a short time recorded divine revelations; but then he lost his faith. Historical studies prove that his apostasy has no relation to writing celestial words. But story-writers who often lack an analytical mind, perhaps credulously or tendentiously connect his blaspheme to the act of recording sacred verses. These unfounded stories have entered history books and even crossed the seas. A 20th century Italian writer (Italo Calvino) comments on this story according to his narrative theories. Centuries earlier, a Persian Sufi (Rumi), in accordance with his mystical believes has interpreted the abovementioned story. As a comparative study of literature, this article attempts to introduce an example of interactions between Iranian culture and the occidental world.
https://jor.ut.ac.ir/article_19588_1c9c32142ad4377db1de18ba0a716a72.pdf
ادبیات تطبیقی (فارسی
ایتالو کالوینو
ایتالیایی)
تأویل
عبداله بن سعد بن ابی سرح
مولوی
Abd Allah B.Sa’d
Comparative Literature (Persian-Italian)
Interpretation
Italo Calvino
Rumi
per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19589
تأملی در ترجمة فیلم با تکیه بر چگونگی انتقال فیلم از زبان آلمانی به فارسی
Interaction in translation of Films: A Thought Over Film Translation, with a Focus on Translation from German to Persian
حسن پروان
hparvan@ut.ac.ir
1
ناهید باقر نصرآبادی
nnasrabadi@gmx.de
2
دانشگاه تهران
دانشگاه تهران
محصولات فرهنگی بیگانه نظیر فیلم و سریال، بخش قابل توجهی از فرآوردههای سمعی و بصری موجود را تشکیل میدهد جاذبة این محصولات و بالطبع استقبال مخاطبان، اهمیت آنها را در همکاریهای فرهنگی آشکار میسازد. در این میان عدم تسلط عموم مخاطبان فرهنگ مقصد به زبان بیگانه از یک سو و لزوم نظارت بر مسائل اخلاقی، مذهبی و سیاسی که از طریق رسانة فیلم و تلویزیون انتقال یافته و کلیت فرهنگی جامعه را میسازند از سوی دیگر، وجود شاخهای از علم ترجمه به نام ترجمة فیلم را ایجاب میکند. مقالة پیشرو ضمن پرداخت سطحی و مختصر به برخی مباحث نظری در این زمینه، کلیاتی را در زمینة عناصر فرهنگی فیلم شامل لهجهها، گویش، اسامی و نامهای مذهبی، اسامی اشخاص، وامواژهها و ترجمة طنز بیان میکند.
A remarkable part of foreign cultural products is the audiomedial texts like feature films and TV series. They have a more extensive addressee circle on the basis of the medium, through which they are transferred. These products fascinate many people and therefore play a very vital role within intercultural relations. There are many people who are not able to speak other languages except their own. Many ethnic, moral and political elements of the imported films, which form the cultural characteristics of a nation, can not be introduced directly and unaltered into the goal culture. These facts necessitate film translation to be established as a subdiscipline of the translation science in the course of time. The present work takes into consideration certain theoretical opinions relating to the above-mentioned subjects and gives a short overview over translation problems specific to a particular culture, such as, the transfer of dialects, accents, religious names, and the translation of the wordplay.
https://jor.ut.ac.ir/article_19589_f637f2f28756ed6a06d169af6ea09043.pdf
ترجمة فیلم
تنوع زبانی
دوبله
سینک
معانی ضمنی
همخوانی لب
وامواژه
dubbing
Film Translation
Language Variety
Lip Synch.
Loan Word
Synchronization
per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19590
نقدی بر نظریههای هرمنوتیک ادبی
A Critical Study of Literary Hermeneutics Theories
نرجس خدایی
khodeee04n@yahoo.de
1
دانشگاه شهید بهشتی
در نیمة دوم قرن بیستم، تعدادی از اندیشهورزان و نظریهپردازان حوزة ادبیات، تحت تأثیر دستاوردهای پُربار هرمنوتیک فلسفی، ضرورتِ تکوین «هرمنوتیک ادبی» و یا «رویکرد هرمنوتیکی به متون ادبی» را طرح کرده و با نگرشها، انتظارات و پیشنهادهای گوناگون پا به عرصة این میدان نهادهاند. بعضی از ایشان، چون پتر سوندی، نوع خاصی از هرمنوتیک را مدنظر دارند، که توان آن را داشته باشد، نخست به بازخوانی و ساماندهی پیشینة تاریخی نظریههای تأویل ادبی بپردازد، و سپس در هماهنگی با مدرنترین روشهای نقدِ ادبی و زبانشناختی، جوابگوی پرسشهای بنیادینی باشد که ذهن منتقدان ادبی از دیرباز با آنها مشغول بوده است. بعضی دیگر، چون هانس روبرت یآوس و اومبرتو اکو، خود از پایهگذاران مکتبهای ادبی محسوب میشوند، و قصد دارند، دامنة نقد ادبی را به مددِ پرسشهای جامع هرمنوتیکی گسترش دهند و با رجوع به مبانی محوری این مبحث، اعتبار تئوریها و اندیشههای خود را محک زنند.
جستار حاضر به نقد و بررسی منتخبی از مهمترین رهیافتها و نظریههای هرمنوتیک ادبی، مناسباتِ آن با سایر دیسیپلینهای مشابه علوم انسانی، و تلقیهای مختلف از وظائف و کارکردهای آن میپردازد و سؤالاتی نیز در مورد توان آشتیپذیری هرمنوتیک با روشهای تأویل متن و نظریههای نقد ادبی مطرح میکند. توجة اساسی این مقاله اما به دیدگاهها، راهکارها و معضلاتِ ویژهای معطوف است که در تقاطع اندیشههای محوری تأویل ادبی و پرسشهای هرمنوتیکی شکل میگیرند.
https://jor.ut.ac.ir/article_19590_465fe0ba9482af859d9c013057a5babc.pdf
تأویل
تأویلگر
تجربه
روش
زیباییشناسی
گشودگی
نقد ادبی
Aesthetics
Expansion
Experience
Interpretation
interpreter
Literary Criticism
method
per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19591
بررسی ترجمههای مختلف قرآن به زبان آلمانی
A Study of Different Translations of Koran into German
پریسا درخشان مقدم
parisa_dsh@yahoo.com
1
فرح نارنجی
2
دانشگاه آزاد اسلامی
دانشگاه آزاد اسلامی
در طول تاریخ بسیاری با انگیزه و شیوههای متفاوتی اقدام به ترجمة قرآن کریم کردهاند. بررسی و نقد ترجمههای پیشین و کشف توانمندیها و کاستیهای احتمالی آنها به منظور دستیابی به ترجمهای مطلوب از قرآن کریم همواره لازم و راهگشاست. در این زمینه، مقال? حاضر به نقد و بررسی سه ترجم? شاخص قرآن به زبان آلمانی توسط سالمون شوایگر، دیوید فریدریش مگرلین و فریدریش روکرت با تمرکز بر سور? حمد پرداخته است. در این پژوهش ضمن ارائة تاریخچهای از ترجمة قرآن به زبان آلمانی مشخص شد که اوضاع و جو سیاسی حاکم در شکلگیری ترجمههای نخستین آلمانی زبان قرآن و نیز، سیر تکامل آنها از قرون وسطی به دورة روشنگری و بعد از آن، نقش اساسی داشته است. همچنین اغراض و انگیزههای مترجمان در هر سده در این شکلگیری بیتأثیر نبودهاند. در بررسی ترجمههای ذکر شده از لحاظ سبک و روش، امانتداری در برگردان ساختار نحوی و معنایی قرآن و یا اتخاذ شیوهای علمی و دقیق به چشم نمیخورد. نتایج بررسی ترجمههای سور? حمد از دو جنبه روساخت و ژرف ساخت نیز نشان میدهد که عدم تسلط مترجم به زبان عربی و نیز کمک نگرفتن از تفاسیر معتبر اسلامی، منجر به کج فهمیهای اساسی در برگردان واژهها ومفاهیم قرآنی شده است. نقاط قوت وضعف حاصل از این بررسی، راهکارهایی را برای ترجمة بهینة قرآن ارائه کرده است.
Throughout history several translators with different motives and styles have tried to translate the Holy Koran. The study of their goals and styles/ their strong and weak points can be a way to present improved translations of the Holy Koran in the future. Focusing on the Hamd Sura, this article studies three well-known German translators of Koran (Salomon Schweigger, David Friedrich Megerlin, Friedrich Rückert). The article begins with a probe into the history of translation of the Holy Koran into the German language, followed by a deep study of these trauslations. With the obtained results, new methods of translating the Koran will be presented regarding objectivity, style, and types of translation.
https://jor.ut.ac.ir/article_19591_7400536b3fb262c625c7d257e8f7fc56.pdf
ترجمة آزاد
ترجمة تحت الفظی
ترجمة تفسیری
قرآن
نقد
Exegetical Translation
Free-Translation
Koran
Literal Translation
Review
per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19592
نقد ترجمة داستان «درسهای فرانسه» از دیدگاه نظریة سخنکاوی (بررسی موردی: سبک، لحن، نشانههای سجاوندی)
Criticism of the Translation of "French Lessons" with a Discoursal Approach (Style, Intonation and Punctuation Marks)
حسین غلامی
hgholamy@ut.ac.ir
1
علی سعیدی
ali_saeidi@mail.ru
2
دانشگاه تهران
دانشگاه تهران
در نقد ترجمه، مشخص کردن اساس کار و اجتناب از اعمال سلیقه در درجة اول اهمیت قرار دارد. در این مقاله سعی شده است بر اساس مطالعات زبانشناسی مقابلهای و در چارچوب نظریة سخنکاوی(با بررسی موردی سبک، لحن، نشانههای سجاوندی) به نقد ترجمة مریم شفقی از داستان «درسهای فرانسه»، نوشتة والنتین راسپوتین، پرداخته شود. در این نقد خواهیم دید که وی در این ترجمه سبک اثر را که غیر رسمی و صمیمی است با بهرهگیری از دایره لغات گستردهشان به خوبی منتقل کرده است اما در انتقال لحن شخصیتها و راوی داستان چندان موفق نبوده و توجه کافی به نشانههای سجاوندی که اهمیت خاصی در ترجمه دارند نکرده است.
The main priority in literary criticism, is defining a structure and abstaining from imposing personal views. In the framework of discourse analysis theory (style, intonation and punctuation marks are considered) and on the basis of contrastive linguistics, the author has tried to criticize the translation of a story “French lessons” written by Valentine Rasputin and translated by Mrs. Maryam Shafaqi. Next, we have shown that Mrs. Shafaqi with her vast knowledge of vocabulary managed to transfer only the informal style of the story in the best possible way. But in the case of narrator and character intonation, she was unable to achieve a proper result, Finally, she failed to pay enough attention to punctuation marks, which is rather crucial in translation.
https://jor.ut.ac.ir/article_19592_2954d45bfd603d6e372656d46a2ca611.pdf
ترجمه
سبک
سخنکاوی
لحن
نشانههای سجاوندی
Discourse analysis
Intonation
Punctuation Marks
style
Translation
per
دانشگاه تهران
پژوهش ادبیات معاصر جهان
2588-4131
2588-7092
2009-08-23
14
52
19593
بررسی مقایسهای جناسهای لفظی و مرکب در زبانهای روسی و فارسی
A Comparative Study of Homophone and Compound Homonym in Russian and Persian Languages
علی مداینی اول
amadayen@ut.ac.ir
1
مژده دهقان خلیلی
mojde2432@yahoo.com
2
دانشگاه تهران
دانشگاه تهران
منظور از واژه آرایی با واژههای همگون، این است که این گونه واژهآرایی بر دو یا چند پایة واژگانی استوار است که به گونه ای چشمگیر با هم، همگونند. به این مفهوم که در ریخت، ساخت، آهنگ و... شبیه یکدیگرند. دو واژة «همگون» را دو پایة جناس مینامیم. پیداست که این گونه واژهها در عین این که از یک سو همگونی دارند ناگزیر باید از سویی دیگر ناهمگونی و دوگانگی داشته باشند، در غیر این صورت دو یا چند واژه نخواهند بود و به عنوان یک کلمه با معانی متفاوت در نظر گرفته میشوند. از این رو با تکرار واژگان، یعنی استفاده از دو واژه همگون (دو پایه جناس) آهنگی پدید میآید که سبب شکوفایی و تجلی بلاغت میشود و که فراتر از زیر و بم کلمات است. جناس در زبانهای روسی و فارسی دارای گونههای متفاوتی است که این گونههای متفاوت بر اساس دوگانگی متفاوت دو پایه جناس پدید میآیند و هر گاه این دو واژه علاوه بر همگونی، دارای دوگانگی نوشتار باشند، با یکدیگر جناس لفظی و هر گاه دوگانگی ساختاری باشد، جناس مرکب محسوب میشوند. در این مقاله سعی بر این است که با بررسی دلایل بوجود آمدن جناسهای لفظی و مرکب در زبانهای روسی و فارسی، این واژگان را برای خوانندگان ملموستر و قابل درکتر کنیم.
What we mean by alliteration of homogeneous words is that such alliteration is based on two or more lexical basis that is conspicuously coordinative and homogeneous with each other. They are homogeneous in that their form, structure, and tone, are similar. We can name two homogeneous words, two bases of homonym. It is evident that such words, though homogeneous from one hand, should necessarily be dissimilar and heterogeneous, if not they will no longer be two or more words, and will be considered as one word but with a different meaning. From the threshold of the repetition of words, that is use of two homonymous words (two bases of homonyms), is created a rhythm, which causes the budding and manifestation of rhetoric, which is more than ups and downs of words. Homonym in Russian and Persian languages has different types, which is created due to dissimilarity of two bases of homonyms. When their dissimilarity is in their writing, these two words are homophone, and when it is in their structure they create compound homonyms. In this article we have endevoured to make such words more tangible for the readers by analyzing the reasons for the formation of homophone and compound homonym in Russian and Persian languages.
https://jor.ut.ac.ir/article_19593_ca4aff2bcf5840547bcc414da2d012a1.pdf
بلاغت
جناس لفظی
جناس مرفو
جناس مرکب
واژههای هم آوا
واژههای همگون
Compound Homonym
Homogeneous Words
Homophone
Homophonous Words
Patched Homonym
Rhetoric